Ήπια άσκηση αμέσως μετά το φαγητό σύμμαχος της καρδιάς

Μετά από ένα καλό γεύμα ένας καλός ύπνος είναι ότι πρέπει. Θα πρέπει να αναθεωρήσετε αν έχετε ιστορικό καρδιαγγειακών νοσημάτων στην οικογένεια. 

Οι αρρώστιες που σχετίζονται με το καρδιαγγειακό (Cardio Vascular Disease, CVD) είναι η κυριότερη αιτία θνησιμότητας στις ανεπτυγμένες κοινωνίες και μία από τις αιτίες εμφάνισης τους είναι οι υψηλές τιμές συγκεντρώσεις Τριγλυκεριδίων (TG) στο αίμα. 

Ολοένα και περισσότερες μελέτες αποδεικνύουν ότι η απότομη αύξηση των τριγλυκεριδίων στο αίμα μετά από ένα λιπαρό γεύμα αυξάνει την πιθανότητα για CVD (2,3,7). Οποιαδήποτε μορφή άσκησης την ημέρα, βοηθάει να διατηρηθούν σε χαμηλά επίπεδα οι τιμές των TG μετά από ένα γεύμα (4,5). 

Τα αποτελέσματα αυτά δεν επιτυγχάνονται μόνο με μέτρια ή υψηλής έντασης αερόβια προπόνηση όπως το τρέξιμο ή το ποδήλατο αλλά ακόμα και με χαμηλής έντασης όπως το περπάτημα ή η ήπια προπόνηση με αντιστάσεις (8,10). 

Οι παραπάνω ερευνητές μελετούσαν την επίδραση της άσκησης, που γινόταν 8-16 ώρες νωρίτερα από το γεύμα, πάνω στην συγκέντρωση των TG στο αίμα μετά από το γεύμα. 

Τα μέχρι τώρα αποτελέσματα των ερευνών μας έχουν δείξει ότι έστω και ένα μικρό boost προπόνησης 12-16 ώρες πριν το γεύμα μπορεί να μειώσει την συγκέντρωση των TG στο αίμα κατά 16-51% μέσα στις επόμενες 6-8 ώρες (6,9,10). 

Μία νέα μελέτη (1) βρήκε ότι ήπιας μορφής άσκηση, χαλαρό περπάτημα ή ελαφριά βάρη, αμέσως μετά το φαγητό μπορεί να διατηρήσει σε χαμηλά επίπεδα την συγκέντρωση τριγλυκεριδίων στο αίμα μετά από λιπαρό γεύμα. 

Μάλιστα η μείωση ήταν της τάξης του 72% μέσα στις πρώτες 2 ώρες, πολύ υψηλότερη σε σχέση με τα παραπάνω αποτελέσματα. 

Εν κατακλείδι αν θέλετε να μειώσετε την πιθανότητα καρδιααγγειακού νοσήματος θα πρέπει να βάλετε την άσκηση στο πρόγραμμά σας και αν σκοπεύετε να έχετε ένα λιπαρό γεύμα τότε η ήπιας μορφής άσκηση ακριβώς μετά το φαγητό είναι απαραίτητη. 

References:

1. Aoi, W., H. Yamauchi, M. Iwasa, K. Mune, K. Furuta, Y. Tanimura, S. Wada, and A. Higashi. Combined Light Exercise after Meal Intake Suppresses Postprandial Serum Triglyceride. Med. Sci. Sports Exerc., Vol. 45, No. 2, pp. 245–252, 2013.
2. Bansal S, Buring JE, Rifai N, Mora S, Sacks FM, Ridker PM. Fasting compared with nonfasting triglycerides and risk of cardiovascular events in women. JAMA. 2007;298(3):309–16.
3. Jackson KG, Poppitt SD, Minihane AM. Postprandial lipemia and cardiovascular disease risk: Interrelationships between dietary, physiological and genetic determinants. Atherosclerosis. 2012;220(1):22–33.
4. Kraus WE, Houmard JA, Duscha BD, et al. Effects of the amount and intensity of exercise on plasma lipoproteins. N Engl J Med. 2002;347(19):1483–92.
5. Leon AS, Sanchez OA. Response of blood lipids to exercise training alone or combined with dietary intervention. Med Sci Sports Exerc. 2001;33(6 Suppl):S502–15.
6. Miyashita M, Burns SF, Stensel DJ. Exercise and postprandial lipemia: effect of continuous compared with intermittent activity patterns. Am J Clin Nutr. 2006;83(1):24–9.
7. Nordestgaard BG, Benn M, Schnohr P, Tybj&rg-Hansen A. Nonfasting triglycerides and risk of myocardial infarction, ischemic heart disease, and death in men and women. JAMA. 2007;298(3):299–308.
8. Petitt DS, Arngrı´msson SA, Cureton KJ. Effect of resistance exercise on postprandial lipemia. J Appl Physiol. 2003;94(2): 694–700.
9. Singhal A, Trilk JL, Jenkins NT, Bigelman KA, Cureton KJ. Effect of intensity of resistance exercise on postprandial lipemia. J Appl Physiol. 2009;106(3):823–9.
10. Tsetsonis NV, Hardman AE. Reduction in postprandial lipemia after walking: influence of exercise intensity. Med Sci Sports Exerc. 1996;28(10):1235–42.