Πλέον θα μπορείτε να μας βρείτε στο Νέο μας ηλεκτρονικό σπίτι

www.recreationft.com

Η ομάδα του recreation μεγάλωσε και πλέον ήταν αναγκαίο να βρούμε το νέο μας ηλεκτρονικό σπίτι... 

πλέον όλα τα άρθρα αλλά και τα νέα της ομάδας και των αθλητών μας θα μπορείτε να τα βρείτε στο επίσημο site μας. 

Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη τόσα χρόνια... 

Covid-19... Άσκηση στην περίοδο της καραντίνας.

     Στην περίεργη και δύσκολη περίοδο του κατ’ οικον αυτοπεριορισμού λόγο του Coronavirus, ο καθένας προσπαθεί αν βρει τρόπους να ξεφύγει από την κλεισούρα. Μέσα στους τρόπους είναι και η προπόνηση εντός ή εκτός σπιτιού. 

     Θα πρέπει όμως να λάβουμε υπόψη κάποια δεδομένα ώστε να μπορέσουμε αφενός να «ξεδώσουμε» και αφετέρου να προστατέψουμε όσο το δυνατόν γίνεται τον οργανισμό μας. 

     Ο Walsh (2019) σε μία μελέτη του προσπάθησε να βρει την σχέση μεταξύ άσκησης και της  επίδραση της στο ανοσοποιητικό σύστημα των αθλητών. Βρήκε μία συσχέτιση της υψηλής έντασης άσκησης διάρκειας ( διάρκεια μεγαλύτερη των 90 λεπτών) με την μείωση της ανοχής του ανοσοποιητικού, και ειδικότερα με το ανώτερο αναπνευστικό. 

   

3' άσκησης την εβδομάδα είναι αρκετά για την Υγεία σου

   

 Η καθιστική ζωή, να είμαστε καθισμένοι για περιόδους μεγαλύτερες από μία ώρα όπως συμβαίνει στις περισσότερες εργασίες, έχει αρχίσει να απασχολεί τους επιστήμονες τα τελευταία χρόνια. Βλέπουμε οδηγίες από τους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς υγείας να ζητούν όλο και περισσότερο, να μπει η άσκηση στη καθημερινότητα μας και έχουμε φτάσει στο σημείο πλέον όπου έχει αναγνωριστεί παγκοσμίως η θεραπευτική ιδιότητα της άσκησης, είτε ως μέσο πρόληψης είτε ως μέσο αποκατάστασης μυοσκελετικών και όχι μόνο παθήσεων (διαβήτης τύπου 2, καρδιαγγειακά νοσήματα, κατάθλιψη κλπ).

     Η ¨θεραπευτική¨ άσκηση συνταγογραφείται πλέον σε πολλές χώρες του εξωτερικού όπως η Αγγλία, Σκωτία, Γερμανία και ΗΠΑ. Μεγάλο βήμα έγινε και από την χώρα μας αφού η πρόταση για συνταγογράφηση της άσκησης, έγινε αποδεκτή από το Κεντρικό Συμβούλιο Υγεία (ΚΕΣΥ) και είναι θέμα χρόνου, όπως όλα δείχνουν, να αρχίσει ο ΕΟΠΥΥ να καλύπτει μέρος του ποσού για το συγκεκριμένο λόγο.

     Το θέμα βέβαια είναι αν μπορούμε να αποφύγουμε τη συνταγογράφηση της άσκησης γιατί τότε θα έχει γίνει η ζημιά. Όπως σε όλα η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Γι’αυτό τα τελευταία χρόνια αρκετοί επιστήμονες του αθλητισμού προσπαθούν να βρουν τρόπους ώστε να εξουδετερώνουν τις άσχημες συνέπειες της καθιστικής ζωής.

     Σε μελέτη τους οι Thosar et al. (Thosar, Bielko, Mather, Johnston, & Wallace, 2015) βρήκαν ότι οι 3 ώρες «καθισιό» χωρίς να διακόπτεται από κίνηση (ομάδα SIT) είχε αρνητικό αντίκτυπο στη ικανότητα των αρτηριών να διαστέλλονται. Ενώ αντίθετα η ομάδα (ACT) όπου ανα 30’ έκανε ένα πολύ ελαφρύ περπάτημα (5 λεπτά με ταχύτητα 3.2 km/h) έδειξε να έχει καλύτερη ροή αίματος στα κάτω άκρα. 

Repeated sprints: Μία σύγχρονη προπονητική μέθοδος και για δρομείς

Ο χρόνος είναι χρήμα λέει η λαϊκή ρήση, το ίδιο ισχύει και για την προπόνηση, είτε μιλάμε για πρωταθλητές είτε για ερασιτέχνες δρομείς. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας θα ήθελε να έχει περισσότερο χρόνο είτε για να προσθέσει κάτι ακόμα στην προπόνηση του είτε για να μην αγχώνεται να προλάβει τις υπόλοιπες δουλειές της ημέρας. 

Έχοντας σαν βάση αυτό, βλέπουμε ότι η νέα μόδα στη προπόνηση για την βελτίωσης της φυσικής κατάστασης είναι τα επαναλαμβανόμενα σπριντ (repeated sprint ability, RSA). 

Μύθοι και Πραγματικότητες της προπόνησης των Μαχητικών

Ο βασικός στόχος των αθλητών των μαχητικών αθλημάτων είναι να έχουν ισχυρό χτύπημα είτε αυτό προέρχεται από τα πόδια είτε από τα χέρια. 

Πριν αναλύσουμε πως μπορεί να γίνει αυτό καλό θα είναι να αποσαφηνίσουμε κάποια θολά σημεία στον τρόπο σκέψης των αθλητών και των προπονητών των μαχητικών αθλημάτων. 

Αρχικά, οι αθλητές και κατά δεύτερο λόγο οι προπονητές τους, 

• αποφεύγουν να βάλουν προπόνηση δύναμης για μεγάλες χρονικές περιόδους, γιατί φοβούνται το “σφίξιμο”, ότι ο αθλητής θα γίνει πιο αργός στο χτύπημα του και δεν θα μπορεί να αποδώσει και 

• δεύτερον “κάτι που έχει περισσότερη βάση” φοβούνται ότι η αύξηση της δύναμης θα αυξήσει και τη μάζα του αθλητή με αποτέλεσμα να χρειάζεται να κόψουν περισσότερα κιλά, με όλα τα αποτελέσματα που αυτό έχει. 

Για το δεύτερο μέρος δεν θα αναφερθoύμε εκτενέστερα σε αυτό το άρθρο, θα αναφέρουμε μόνο ότι το φαινόμενο της απότομης απώλειας σωματικού βάρους, κυρίως μέσα από την αφυδάτωση είναι μία κοινή τεχνική μεταξύ των αθλητών των μαχητικών αθλημάτων, ολυμπιακών και μη (Hall & Lane, 2001; Zubac, Marusic, & Karnincic, 2016), και έχει βρεθεί ότι μία αφυδάτωση της τάξης μόλις του 2-3% επιφέρει αρνητικές επιπτώσεις στην αερόβια ικανότητα (Cheuvront, Carter, Castellani, & Sawka, 2005; Graig & Cummings, 1966; Nielsen et al., 1981), τη δύναμη και την ισχύ (Hayes & Morse, 2010). 

Για το πρώτο μέρος τώρα υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ των προπονητών strength & conditioning, κάτι που είναι σωστό και από τις δύο πλευρές και εξαρτάται από την προπονητική μέθοδο που ακολουθεί ο καθένας, και εξηγούμε τι εννοούμε: 

Πώς και πόσο μπορεί να ωφελήσει τους δρομείς η προπόνηση δύναμης?

 Όταν μιλάμε για βελτίωση απόδοσης και κατ’ επέκταση επίδοσης, σε δρομείς μεγάλων αποστάσεων, το μυαλό όλων πηγαίνει σε προπονήσεις με συνεχόμενο τρέξιμο, εναλλασσόμενο ρυθμό (Fartlek), τρέξιμο στο αναερόβιο κατώφλι ή σε υψηλής έντασης διαλειμματική προπόνηση (ΗΙΙΤ). 

Και αυτό είναι μάλιστα πολύ λογικό, αφού βάση της βιβλιογραφίας των τελευταίων 50 και πλέον ετών, έχει βρεθεί ότι αυτού του είδους οι προπονήσεις βελτιώνουν την VO2max και τη δρομική οικονομία που είναι και οι βασικότεροι παράγoντες των αθλημάτων διάρκειας.

Αν όμως, προτείναμε σε ένα δρομέα μεγάλων αποστάσεων προπόνηση δύναμης και μάλιστα πανομοιότυπη με αυτή ενός σπρίντερ, τότε το πρώτο που θα περνούσε απο το μυαλό των περισσοτέρων θα ήταν ότι μιλάμε για κάτι ανούσιο. Απο την άλλη τώρα, αν κάποιος παρατηρήσει τη σωματοδομή των δρομέων μεγάλων αποστάσεων (με εξαίρεση τους Aφρικανούς) τα τελευταία χρόνια, θα προσέξει ότι πλέον είναι πιο μυωδεις, κάτι που δείχνει πως έχουν εντάξει την προπόνηση δύναμης στο πρόγραμμά τους.

Παιδική παχυσαρκία στην Ελλάδα, ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα

Πάνω από το 34% των παιδιών του δημοτικού και γυμνασίου έχουν βάρος υψηλότερο του φυσιολογικού και χαρακτηρίζονται υπέρβαρα ή παχύσαρκα. Με άλλα λόγια, ένα στα τρία ελληνόπουλα έχει πρόβλημα με το βάρος του.

Αυτό το πολλαπλώς ανησυχητικό γεγονός επισημαίνει η κα Βίλμα Καραγιάννη, αναπληρώτρια Καθηγήτρια του Τομέα Μαθημάτων Δημόσιας Υγείας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής, που συμμετείχε στην διοργάνωση ημερίδας με θέμα «Παιδική παχυσαρκία, φυσική δραστηριότητα, διατροφή» στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής.

Συνοψίζοντας τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν στην ημερίδα η κα Βίλμα Καραγιάννη ανέφερε επίσης πως παρόλον ότι το πλεόνασμα κιλών δεν κάνει διακρίσεις, η πλειονότητα των παχύσαρκων παιδιών προέρχεται από τα χαμηλότερα κοινωνικο-οικονομικά στρώματα. 

Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής, στην καθημερινότητα, στην εργασία, στην εκπαίδευση, στη διαχείριση του ελεύθερου χρόνου κ.λπ. εντείνουν το πρόβλημα της παιδικής παχυσαρκίας. Ένα πρόβλημα το οποίο απαιτεί ιδιαίτερη, άμεση και σοβαρή αντιμετώπιση.

Τις γενικότερες και σύνθετες δραματικές επιπτώσεις της παχυσαρκίας στα παιδιά αλλά και τις αναγκαίες παρεμβάσεις για την αντιμετώπισή της ως μείζον πρόβλημα σωματικής και ψυχοσυναισθηματικής υγείας ανέδειξαν οι ειδικοί κατά τη διάρκεια της ημερίδας στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Η εικόνα που αποτυπώνεται σε σχέση με το πρόβλημα, είναι ότι η παιδική παχυσαρκία τείνει να λάβει διαστάσεις επιδημίας στην Ελλάδα, επηρεάζοντας τα παιδιά ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, κοινωνική, οικονομική, οικογενειακή κατάσταση και απασχολώντας ιδιαιτέρως τους επιστήμονες ως προς την εξάπλωση αλλά και την ανάσχεσή της.